- Φηγεύς
- Φηγεύςmasc nom sg
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
Φηγεύς
Look at other dictionaries:
Φηγεύς (-έας) — Όνομα μυθολογικών προσώπων. 1. Γιος του Αλφειού, βασιλιάς και ιδρυτής της αρκαδικής Φηγείας. Όταν ο Αλκμέων σκότωσε τη μητέρα του, κατέφυγε στον Φ., που του έδωσε για σύζυγο την κόρη του Αρσινόη ή Αλφεσίβοια. Σκοτώθηκε από τους εγγονούς του μαζί… … Dictionary of Greek
Φηγεῖς — Φηγεύς masc acc pl Φηγεύς masc nom/voc pl (parad form) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Φηγεῖ — Φηγεύς masc dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Φηγέως — Φηγέω̆ς , Φηγεύς masc gen sg Φηγεύς masc nom sg (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Kostas Varnalis — (14 February 1884–1974) was a Greek poet. LifeVarnalis was born in Burgas, Bulgaria, in 1884. As his name suggest, his family originated from Varna. He completed his elementary studies in the Greek schools of Plovdiv and worked for some years as… … Wikipedia
Phégée — Dans la mythologie grecque, Phégée (en grec ancien Φηγεύς / Phêgeús) est un roi de Psophis, une ville d Arcadie. Sommaire 1 Mythe 2 Sources 3 Voir aussi … Wikipédia en Français
ФЕГЕЙ — • Phegeus, Φηγεύς, 1. сын Алфея, брат Форонея, царь аркадский, отец Алфесибэи или Арсинои, Проноя и Агенора или Темена и Аксиона, см. Alcameon, Алкмеон. Вместе со своими сыновьями он был убит сыновьями Алкмеона; 2. сын… … Реальный словарь классических древностей
Фегей — (Фегий; др. греч. Φηγεύς, лат. Phegeus) персонаж древнегреческой мифологии[1]. Сын Алфея[2]. Царь Псофиды в Аркадии. Ранее город назывался Эриманф, переименован в Фегию[3]. Очистил от скверны Алкмеона … Википедия
Phegêvs — PHEGÊVS, ëi, Gr. Φηγεὺς, έως, des Alpheus Sohn, welcher seiner Tochter, der Alphesiböa, Tochter umbrachte. Hygin. Fab. 244 … Gründliches mythologisches Lexikon
PHLEGELAS — ultra Hydaspen Indiae Rex, qui popularibus suis colere agros, ut assueverant, iussis, Alexandro adventanti cum donis occurrit; nihil quod imperaret detrectans. Curt. l. 9. c. 1. a Diodoro vocatur Φηγεὺς Phegeus, l. 17. f. 611 … Hofmann J. Lexicon universale
